Styl baroku wyraża zamęt i chaos panujący w tamtych czasach w całej Europie. W zamian za spokojne, rytmiczne, harmonijne dzieła renesansowe wkracza bogactwo, obfitość, zawiłość form dzieł barokowych. Sztuka przełomu przypada na okres kontrreformacji.
Kompozycje architektoniczne tego okresu są dynamiczne, zwarte, napięte. Architektura, malarstwo i rzeźba są splecione w jedną, dopełniającą się całość opartą na kontrastach podsyconych światłem. Złoty wiek baroku to barok olśniewający, pełen nowatorskich rozwiązań.
Główni przedstawiciele architektury barokowej: Boromini, Bernini.
W rzeźbie także widzimy kontrasty. Łuki przenikają się z pionem i poziomem i skosami. Występują silne skręty, postacie są pełne napięcia, gotowe do ucieczki, walki, ruchu. Barok obfituje w sceny mitologiczne a także wciąż rośnie zainteresowanie tematami sakralnymi.
Główni przedstawiciele rzeźby barokowej: Bernini.
Kluczowym artystą baroku jest Włoch Caravaggio, który miał ogromny wpływ na malarstwo tego okresu. Jego dzieła odznaczają się realizmem i złożonością. Artysta preferuje tematykę biblijną i mitologiczną. Jak większość włoskich malarzy.
W Holandii głównym tematem jest martwa natura składająca się z codziennych przedmiotów. Maluje się również portrety, sceny rodzajowe i pejzaże. Wszystko po to, żeby ukazać bogactwo wnętrz, mebli, potraw. Bogaci mieszczanie prześcigali się w chwaleniu się swoją zamożnością.
Główni przedstawiciele malarstwa barokowego: Caravaggio, Rubens, Rembrandt, Vermeer, Hals.
categories & tags
In Sztuka przez wieki