Dzieje sztuki współczesnej to historia wciąż żywa i pełna wigoru. Artyści, którzy ja tworzą jeszcze żyją. XX wiek reprezentowany jest przez wiele różnych kierunków, ugrupowań i środowisk.
Fowizm istniał krótko, bowiem tylko w latach 1905-1908. Malarstwo fowistyczne to przede wszystkim uproszczenie środków wyrazu. Mówimy o dwóch płaszczyznach budowanych kontrastowymi i jaskrawymi plamami barwami. Fowiści stosowali wyolbrzymienia i nie skupiali się na prawach perspektywy. Artyści fowistyczni lubili sztukę ludów prymitywnych, dlatego w ich twórczości dominują krzykliwe barwy.
Główni przedstawiciele malarstwa fowistycznego: Matisse, Derain, Vlaminck, Braque.
Termin ten pochodzi od wyrazu „ekspresja”, który oznacza siłę oddziaływania, wyrazistość. Ten nurt charakteryzuje się zdeformowanymi lub zamalowanymi obrysami. Obrazy artystów są żywe i pełne zniekształconych, powykręcanych form. Często opowiadają o smutku i samotności twórcy.
Główni przedstawiciele malarstwa ekspresjonistycznego: Munch, van Gogh, Marc.
Kierunek powstał we Francji. Jego twórcy Pablo Picasso i Georges Braque założyli, że sztuce potrzebna jest geometryzacja. Kubizm miał różne fazy: prekubistyczną, analityczną, syntetyczną. Każdy z okresów ma w sobie coś rewolucyjnego i wartego analizy. Kubiści całkowicie odrzucają wiedzę i tradycje poprzednich pokoleń. Wierne odtworzenie rzeczywistości nie jest w tym kierunku priorytetem. Geometryzacja, brak perspektywy, deformacja jest tym, do czego dążyli artyści.
Główni przedstawiciele malarstwa kubistycznego: Picasso, Braque.
Radykalny i bardzo rewolucyjny pogląd na sztukę i otaczający świat. Kierunek zajmujący się ruchem, dynamizmem i gwałtownością. Futuryści gardzili antykiem i sztuką klasyczną. Byli zafascynowani nowinkami technologicznymi – zmiennością i szybkością.
Główni przedstawiciele malarstwa futurystycznego: Boccioni, Severini, Balla, Carrà, Russolo.
To twór, który pojawił się w Polsce. Czerpał inspiracje ze sztuki ludowej, góralskiej. Formiści odrzucili naturalizm. Woleli skupić się na kompozycji i czystej formie malarskiej. Tutaj również, jak w przypadku kubizmu występują uproszczenia i deformacje. Do gry wkracza ostry kontur i kontrast światłocieniowy. Formiści jednakże cenili rytm i powtarzalność.
Główni przedstawiciele malarstwa formistycznego: Witkiewicz, Chwistek, Czyżewski, Skoczylas.
Kierunek zdominowany przez odrzucenie świata rzeczywistego i podążanie za ulotnymi snami i podświadomością.
Główni przedstawiciele malarstwa surrealistycznego: Dali, Duchamp, Ernst.
Eliminacja przedstawień odnoszących się do form obserwowanych w rzeczywistości. Operowanie linią, barwą, plamą, kierunkami.
Główni przedstawiciele malarstwa abstrakcyjnego: Kandinsky, Munch.
categories & tags
In Sztuka przez wieki